niedziela, 30 grudnia 2018

Rozwód w Polsce a pobyt za granicą

Pobyt za granicą przez jednego lub oboje małżonków nie jest przeszkodą by sąd w Polsce rozpoznał sprawę o rozwód. Kluczowe jest bowiem posiadanie obywatelstwa polskiego.

Adwokat Grzegorz Sarzyński
Kancelaria Adwokacka w Tarnobrzegu
www.adwokat-sarzynski.pl

sobota, 8 lipca 2017

Uprawnienie do korzystania z mieszkania małżonka

Prawo małżonka do korzystania z mieszkania przysługującego drugiemu małżonkowi (na zasadzie własności, najmu, użyczenia, dożywocia itp.) obowiązuje tak długo, jak długo trwa małżeństwo. Po rozwodzie sytuacja się o tyle zmienia, że prawo to nie wynika już z ustawy, lecz z wyroku orzekającego rozwód. Sąd rozwodowy ustalając bowiem, że małżonkowie nadal żyją pod jednym dachem orzekając rozwód ustala w jaki sposób byli już małżonkowie będą korzystać z mieszkania, np. pokój mały do wyłącznego korzystania przez X, pokój duży do wyłącznego korzystania przez Y, zaś kuchnia, łazienka i przedpokój do wspólnego korzystania przez X i Y.

Adwokat Grzegorz Sarzyński
Kancelaria Adwokacka
Tarnobrzeg, ul. Sienkiewicza 55,
Nowa Dęba, ul. Krzywoń 2

www.adwokat-sarzynski.pl

środa, 5 lipca 2017

Majątek osobisty i wspólny małżonków

Problem pojawia się zwykle po rozwodzie, gdy okazuje się, że dom wybudowany lub wyremontowany wspólnie przez małżonków należy tylko do jednego z nich, bo stoi na działce otrzymanej przez tego małżonka od jego rodziców.

Adwokat Grzegorz Sarzyński
Kancelaria Adwokacka w Tarnobrzegu z Filią w Nowej Dębie
www.adwokat-sarzynski.pl
Tarnobrzeg - Nowa Dęba - Mielec - Nisko - Stalowa Wola - Sandomierz

piątek, 30 czerwca 2017

Rozwód

Rozwód bez orzekania o winie jest możliwy tylko gdy oboje małżonkowie zgodnie o to zawnioskują. Jeśli choćby jeden z małżonków chciał by sąd ustalał kto ponosi winę w rozkładzie pożycia (żądał rozwodu z winy drugiego małżonka lub obojga małżonków) wówczas sąd będzie zajmował się kwestią winy. Podobnie będzie gdy pozwany w ogóle nie wyrazi zgody na rozwód. W takiej sytuacji ustalenie kto jest winny jest o tyle istotne, że jeśli sąd stwierdziłby że to powód jest wyłącznie winny, wtedy oddaliłby powództwo. Wyjątkiem jest sytuacja gdy brak zgody pozwanego jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Klasycznym przykładem jest sytuacja gdy powód spodziewa się dziecka z inną kobietą, a jego żona - pozwana z którą nie ma dzieci nie wyraża zgody na rozwód.

Adwokat Grzegorz Sarzyński
Kancelaria Adwokacka w Tarnobrzegu
Filia w Nowej Dębie
http://adwokat-sarzynski.pl/tarnobrzeg

piątek, 10 lutego 2017

Obowiązek alimentacyjny

Obowiązek alimentacyjny to nie tylko układ: ojciec/matka płaci dziecku. Możliwe są bowiem inne warianty, np.: wszystkie dzieci płacą ojcu, jedno dziecko płaci matce, dziadek płaci wnukowi, wnuk płaci dziadkowi, brat płaci siostrze, były małżonek płaci...


Art.  128. [Treść obowiązku alimentacyjnego]
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Art.  129. [Kolejność]
§  1. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.
§  2. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
Art.  130. [Pierwszeństwo obowiązku alimentacyjnego małżonka]
Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.
Art.  131. [Obowiązek alimentacyjny w przysposobieniu niepełnym]
§  1. Jeżeli skutki przysposobienia polegają wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym, obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego, a obowiązek alimentacyjny względem wstępnych i rodzeństwa obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności.
§  2. Jeżeli jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny między przysposobionym a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi.
Art.  132. [Zobowiązany w dalszej kolejności]
Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
Art.  133. [Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka]
§  1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
§  2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
§  3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Art.  134. [Obowiązek alimentacyjny wobec rodzeństwa]
W stosunku do rodzeństwa zobowiązany może uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub dla jego najbliższej rodziny.
Art.  135. [Zakres świadczeń alimentacyjnych]
§  1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
§  2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
§  3. 2 Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:
1) świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 169 i 195), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;
2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;
3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. poz. 195);
4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 114, z późn. zm.).
Art.  136. [Ochrona interesu osoby uprawnionej do alimentów]
Jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.
Art.  137. [Przedawnienie roszczeń alimentacyjnych]
§  1. Roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem lat trzech.
§  2. Niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. W uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty.
Art.  138. [Zmiana orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego]
W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.
Art.  139. [Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego]
Obowiązek alimentacyjny nie przechodzi na spadkobierców zobowiązanego.
Art.  140. [Roszczenia zwrotne]
§  1. Osoba, która dostarcza drugiemu środków utrzymania lub wychowania nie będąc do tego zobowiązana albo będąc zobowiązana z tego powodu, że uzyskanie na czas świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej w bliższej lub tej samej kolejności byłoby dla uprawnionego niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, może żądać zwrotu od osoby, która powinna była te świadczenia spełnić.
§  2. Roszczenie przewidziane w paragrafie poprzedzającym przedawnia się z upływem lat trzech.
Art.  141. [Roszczenia matki dziecka pozamałżeńskiego]
§  1. Ojciec niebędący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Z ważnych powodów matka może żądać udziału ojca w kosztach swego utrzymania przez czas dłuższy niż trzy miesiące. Jeżeli wskutek ciąży lub porodu matka poniosła inne konieczne wydatki albo szczególne straty majątkowe, może ona żądać, ażeby ojciec pokrył odpowiednią część tych wydatków lub strat. Roszczenia powyższe przysługują matce także w wypadku, gdy dziecko urodziło się nieżywe.
§  2. Roszczenia matki przewidziane w paragrafie poprzedzającym przedawniają się z upływem lat trzech od dnia porodu.
Art.  142. [Roszczenie w przypadku uwiarygodnionego ojcostwa]
Jeżeli ojcostwo mężczyzny niebędącego mężem matki zostało uwiarygodnione, matka może żądać, ażeby mężczyzna ten jeszcze przed urodzeniem się dziecka wyłożył odpowiednią sumę pieniężną na koszty utrzymania matki przez trzy miesiące w okresie porodu oraz na koszty utrzymania dziecka przez pierwsze trzy miesiące po urodzeniu. Termin i sposób zapłaty tej sumy określa sąd.
Art.  143. [Jednoczesne dochodzenie roszczeń majątkowych i ustalenia ojcostwa]
Jeżeli ojcostwo mężczyzny, który nie jest mężem matki, nie zostało ustalone, zarówno dziecko, jak i matka mogą dochodzić roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem tylko jednocześnie z dochodzeniem ustalenia ojcostwa. Nie dotyczy to roszczeń matki, gdy dziecko urodziło się nieżywe.
Art.  144. [Świadczenia alimentacyjne ojczymów, macoch, pasierbów]
§  1. Dziecko może żądać świadczeń alimentacyjnych od męża swojej matki, niebędącego jego ojcem, jeżeli odpowiada to zasadom współżycia społecznego. Takie samo uprawnienie przysługuje dziecku w stosunku do żony swego ojca, niebędącej jego matką.
§  2. Mąż matki dziecka, niebędący jego ojcem, może żądać od dziecka świadczeń alimentacyjnych, jeżeli przyczyniał się do wychowania i utrzymania dziecka, a żądanie jego odpowiada zasadom współżycia społecznego. Takie samo uprawnienie przysługuje żonie ojca dziecka, niebędącej matką dziecka.
§  3. Do obowiązku świadczeń przewidzianego w poprzedzających paragrafach stosuje się odpowiednio przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi.
Art.  1441. [Uchylenie się od wykonania obowiązku alimentacyjnego]
Zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Nie dotyczy to obowiązku rodziców względem ich małoletniego dziecka.

www.adwokat-sarzynski.pl/nowadeba
www.adwokat-sarzynski.pl/tarnobrzeg

Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu. Skrócenie zakazu.


Od 18 maja 2015 r. obowiązują restrykcyjne przepisy dotyczące zakazu prowadzenia pojazdów. Jeżeli kierujący pojazdem prowadził go w stanie nietrzeźwości (zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila, zaś w 1dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg) sąd orzeka z zakaz prowadzenia pojazdów (wszystkich albo określonego rodzaju) na okres co najmniej 3 lat.

Jednocześnie jednak wprowadzona została nowelizacja kodeksu karnego wykonawczego. Zakaz prowadzenia pojazdów orzeczony po tej dacie może być po upływie połowy okresu na jaki został orzeczony zamieniony za zgodą sądu na zakaz prowadzenia jedynie pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową (w przypadku dożywotniego zakazu zamiana jest możliwa dopiero po upływie 10.letniego okresu jego stosowania).

Znowelizowane przepisy mają zastosowanie również do zakazów orzeczonych przed datą 17 maja 2015 r., (z wyłączeniem zakazów dożywotnich) pod warunkiem że były stosowane przynajmniej 18 miesięcy.

Adwokat Grzegorz Sarzyński
Tarnobrzeg - ul.Sienkiewicza 55,
Nowa Dęba - ul.Anieli Krzywoń 2
www.adwokat-sarzynski.pl
www.adwokat-sarzynski.pl/nowadeba
tel.662742432

Kodeks karny wykonawczy Art. 182a. [Zakaz prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową]
§ 1. Jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów o
rzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Przepis art. 182 § 1 stosuje się odpowiednio.
§ 2. W przypadku orzeczenia sądu o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, zakazu tego nie stosuje się w przypadku prowadzenia pojazdów wykorzystywanych do nauki jazdy i egzaminowania, jeżeli skazany jest osobą szkoloną lub egzaminowaną w trybie przewidzianym przepisami ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2015 r. poz. 155) lub ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414, z późn. zm.).
§ 3. Jeżeli skazany rażąco naruszył porządek prawny w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa ruchu drogowego, w szczególności popełnił przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, sąd może orzec o uchyleniu sposobu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów w postaci, o której mowa w § 1. Przepis art. 182 stosuje się odpowiednio.
§ 4. Na postanowienie sądu w przedmiocie, o którym mowa w § 1 i 3, przysługuje zażalenie.


ustawa o zmianie ustawy kodeks karny i niektórych innych ustaw z dnia 20 marca 2015 r. Art. 6.
Wobec osób, w stosunku do których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy orzeczono prawomocnym wyrokiem środek karny zakazu prowadzenia pojazdów na 
podstawie art. 42 § 2 ustawy wymienionej w art. 1, przepis art. 182a ustawy wymienionej w art. 3 stosuje się, jeżeli ten środek karny był wykonywany przez co najmniej 18 miesięcy.

Kodeks karny Art. 42. [Zakaz prowadzenia pojazdów. Zakres orzekania zakazu]
§ 1. Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w sz
czególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.
§ 2. Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, art. 174 lub art. 177.
§ 3. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 lub jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2 był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami.
§ 4. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w § 3.